Έξω απ' το τζάμι ο αστερισμός της κυδωνιάς . Καταμεσήμερο.,
Βαθύριζες ρυτίδες πρόσωπα δεκαπεντασύλλαβα πλούσιες διαθήκες μάτια κι αγάπη εκατονταπυλιανή το βιός τους. Ο κήπος με τα ρόδα έφυγε ξαφνικά. Σκάβει ο χρόνος την πανσέληνο φτυαρίζει όνειρα και σκόνη μελαψή Τα μάτια σου ύστερα γεννούνε άλικα φωνήεντα που κατεβαίνουνε στους δρόμους των χειλιών
Η θάλασσα που ανεβαίνει επίμονα στα χέρια μου η θάλασσα πούχει τα μάτια μου ακτή κι όλο ξεβράζει ονόματα βαθιά που χέρια τίποτα κι η άμμος ποτέ πιά κλεψύδρα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο. Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα. To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.
Έξω απ' το τζάμι
Ευχαριστώ για την τιμή.
ΑπάντησηΔιαγραφή