Τα Κάλαντα του Λαζάρου στην Αμφίκλεια

Πρωί πρωί του Σαββάτου, εμείς τα κορίτσια στολίζουμε τα καλαθάκια μας με λουλούδια από τους κήπους μας.
Πασχαλιές, κρίνοι λευκοί και μοβ, βιολέτες(διαλέντες), τριαντάφυλλα, μαντζουράνες, μαργαρίτες,...έχουν την τιμητική τους!!! Ανάλογα με το τι έχει προλάβει να ανθίσει, αφού το Πάσχα είναι κινητή εορτή!
Βάζουμε και βαμβάκι στον πάτο του καλαθιού (για να μη σπάσουν τα αυγά) και ξεκινάμε παρέες - παρέες γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι και λέμε το Λάζαρο.
Άλλο τραγούδι λέμε τα μικρά και άλλο τα μεγαλύτερα κορίτσια!Ήρθε ο Λάζαρος βαβά
τό κοφ΄νάκι μ΄θέλ΄αυγά (Τα μικρά κορίτσια)
οι τσεπούλες μ΄κοκκοσούλες
τά χεράκια μ΄πενταρούλες.
Εις την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρο τον αδελφό τους ,το γλυκό και γκαρδιακό τους...
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νά 'ρθει
τότε βγαίνει η Μαρία έξω από τη Βυθανία
και μπροστά του γόνυ κλείνει και του πόδες του φιλήνει
-Αν εδώ 'ταν ο Χριστός μου δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου.
Μα κι εγώ τώρα πιστεύω και καλότατα ηξεύρω
ότι ο Χριστός μου, πάλι απ΄ τον Άδη θα τον βγάλει
- Έβγα έξω Λάζαρέ μου , φίλε και αγαπητέ μου,
με το σάβανο ντυμένος και με το κερί ζωμένος.
-Πες μας Λάζαρέ μου τι ΄δες εις τον Άδη όπου πήγες
-είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους!
Δώστε μου νερό λιγάκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδιάς και των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον!
(Τα πιο μεγάλα κορίτσια)

Οι νοικοκυρές μας δίνουν φιλέματα: χρήματα, κοκόσιες, αμύγδαλα, αυγά...(ότι έχει η κάθε μία).
Βέβαια υπάρχει και ο συναγωνισμός!!! Ποια παρέα θα έχει τα καλύτερα στολισμένα καλάθια.....
Κατά το μεσημέρι γίνεται και η μοιρασιά με απόλυτη δικαιοσύνη. Ένα σου κι ένα μου. Μετά τη μοιρασιά τα αυγά πηγαίνουν στο σπίτι για να παραδοθούν στη μητέρα...Από την εργασία των μαθητών της Ε΄Τάξης στην Ευέλικτη Ζώνη με τίτλο: "Διαγενεακή προσέγγιση της τοπικής Ιστορίας, Αμφίκλεια-Δαδί" Eugenia Panourgia