
Η θέα από την κορυφή είναι ευρύτατη και μπορεί να συγκριθεί με εκείνη του Τυμφρηστού και των Βαρδουσίων, που θεωρείται από τις ωραιότερες σε όλο τον ελληνικό χώρο. Νωρίς το πρωί με το λυκαυγές μπορεί να παρατηρήσει κανείς «απαράμιλλα πλαστουργήματα ελληνικού φωτός», όπως αναφέρει σε άρθρο του ο «Αττικός», που όμοιά του σπάνια αντικρύζει κάποιος από οποιοδήποτε άλλο σημείο.
Φθάνοντας στην κορυφή ξημερώματα περιμένοντας την εμφάνιση του ήλιου αντικρύζεις, με ολοένα αυξανομένη ένταση, γιγαντιαίες αναλαμπές του φωτός πριν ακόμα ανατείλει ο ήλιος, ενώ βαθμιαία ροδίζει σχεδόν ολόκληρος ο ουράνιος θόλος.
Συνεπαρμένος από το θέαμα βλέπεις να διαγράφονται οι κορυφογραμμές προς την ανατολή και στη συνέχεια προς όλα τα σημεία του ορίζοντα.
Τέλος εμφαίνετε ο τεράστιος ερυθρός δίσκος του ήλιου. Το φως του είναι ακόμα αμυδρό και μπορείς να τον κοιτάξεις χωρίς καμία ενόχληση στα μάτια. Ο δίσκος περιβάλλεται από διαδοχικούς φωτεινούς κύκλους, από τους οποίους παλλόμενοι ιριδισμοί από την αργή κίνηση του ήλιου φθάνουν σε εμάς με την ένταση του φωτός σταθερά να δυναμώνει.
Είναι η ώρα να θαυμάσεις το περιβάλλον ολόγυρα, αρχίζοντας από τις κοντινές ψηλές κορυφές του Παρνασσού. Δυτικά είναι ο επιβλητικότατος Γεροντόβραχος με την κατακόρυφη βορειοανατολική του όψη, νοτιοδυτικά η Τουμποράχη με μια κορυφή να φθάνει τα 2431 μέτρα, νότια ο Τσάρκος και νοτιοανατολικά οι τρεις Τούμπες και τα επιμήκη Μαύρα Λιθάρια.
Στο βάθος του ορίζοντα αρχίζεις να διακρίνεις ένα μεγάλο μέρος από τις θάλασσες και τα βουνά της πατρίδος μας . Ο «Αττικός» σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ελληνική» πριν από 90 περίπου χρόνια περιγράφει ως εξής τη θέα από την κορυφή του Παρνασσού:
«Βλέπεις τας ανυψουμένας ανατολικώς εις την θαλασσίαν επιφάνειαν τας Σποράδας νήσους, πέραν δε τούτων το ευρύ πέλαγος, λήγον προς τας οροκορυφάς των μακρυνοτέρων νήσων. Εγγύς ο Ευβοϊκός και υπέρ τούτον η δαντελωτή οροκορυφή της Ευβοίας. Δυτικώς διαγράφεται ως κομψούργημα ο Κορινθιακός εις όλην την ελαφράν γραμμήν των ακτών του. Αποκρύπτουν την πελοποννησιακήν ενδοχώραν τα πανύψηλα όρη της εις φρουριακήν παράταξιν, η Κυλλήνη, το Αροάνιον, η Ερύμανθος με το Παναχαϊκόν, εφαπτόμενο νοτιοδυτικώς με το Ιόνιον Πέλαγος. Βορείως μέγας πύργος ο Όλυμπος με τα υποτέλειαν δηλούντα αυτού όρη ΄Οσσαν και Πήλιον.
Ευδιαγραμμότερος ο Παγασητικός, κατέχουν δε το πρώτον επίπεδον της εικόνος ο Λαμιακός και το βορειότερον όρη της πεδιάδος του Σπερχειού, γιγαντιαίου αργυρού όρους.
Βορειοανατολικώς ο Άθως απομονωμένος. Μακρύς και αγέρωχος εις την διπλήν διάταξιν… διατηρεί αμείωτον την υψηλήν αυτοτελειάν του. Υπεροχώτερο ανυψούνται εγγύς δυτικώς τα Βαρδούσια και η Γκιώνα, ο μέγας Κόραξ, δια το αρχαίον όνομα του οποίου φαίνεται να έχη περισσότερα δικαιώματα η δευτέρα. Εν μέσω των ορεινών τούτων μεγαλειοτήτων, έχουν σεμνήν εμφάνισιν διαφαινόμεναι κάτωθέν των κοιλάδες, πεδιάδες, ύδατα θαλάσσης, ποταμών, λιμνών από Θεσσαλίας μέχρι Βοιωτίας. Δοκιμάζει τις παράξενον εντύπωσιν δυνάμενος να ενατενίση με ολίγα βλέμματα τα τρία τέταρτα της μικράς πατρίδος, αλλά μεγίστης πατρίδος θεών και ηρώων..»
Μπορεί να μην ιδείς την Αθήνα, γιατί βρίσκεται πίσω από τα βουνά, ή τον Ελλήσποντο και την Κωνσταντινούπολη, όπως καθ’ υπερβολή αναφέρεται, αλλά η ανάβαση στο βουνό, το λυκαυγές από την κορυφή του Παρνασσού και η θέα σε ένα μεγάλο τμήμα της Ελλάδος ασφαλώς θα σου μείνουν αξέχαστα.
Ιωάννης Σκορδάς.
Γεωπόνος - Ερευνητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.