Σαν σήμερα. 14 Απριλίου 1943 - Μάχη του Αρχηγείου ΕΛΑΣ Παρνασσίδας στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Δαδιού (Αμφίκλειας)
...σε ανάμνηση της μάχης και των αγώνων του λαού... γράφει ο αντάρτης του Αρχηγείου Παρνασσίδας Λ. Πολύμερος προς τον Νικηφόρο για το βιβλίο του...
ΛΟΥΚΑΣ ΠΟΛΥΜΕΡΟΣ (αντάρτης στο Αρχηγείο Παρνασσίδας)
"...Με πόνο και με συντριβή θα αντιπαρέλθω την έκφραση του τι αισθάνθηκα διαβάζοντας το Νικηφόρο. Δε θα σταθώ περήφανα, όπως τότε, στο μέσο της φάλαγγας που κατέβαινε νικηφόρα τις ρεματιές του Παρνασσού κι αντιβούιζαν τα φαράγγια από τα θούριά μας.
Βουλώνω τ’ αυτιά μου, σήμερα, στη μυριόστομη ιαχή «αέρα!», όταν σαρώναμε – δεκαοχτάχρονα παλληκαράκια – τις φασιστικές φάλαγγες στις δημοσιές και τινάζαμε στον αέρα – ζωντανά πυροτεχνήματα – τις γερμανικές αμαξοστοιχίες στις τρατσιέρες του Δαδιού.
Όσο, όμως, κι αν βουλώνεις τ’ αυτιά σου, όσο κι αν κλείνεις ερμητικά την ψυχή σου στο φως της αναθύμησης, δεν θα μπορέσεις να κλείσεις ποτέ τις βρύσες των ματιών σου... τέτοιες ώρες...
Τότε είμασταν οι αητοί...
Τώρα γινήκαμε το «πεζοδρόμιο»...
Όσο υπάρχουν άνθρωποι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, ας μεταδίδουν σαν θεία κοινωνία αυτά που ιστορούνται, αυτά που γίνηκαν.
Το έργο του Νικηφόρου είναι η μοναδική, η δίκαιη, η πηγαία διήγηση... Είναι παμμέγιστη η συμβολή στην Ιστορία του Νικηφόρου.
Με λεβεντιά, με περηφάνεια, με καμάρι, μπορούν οι γενηές που έρχονται πίσω από μας, να δείχνουν τον «Αντάρτη στα βουνά της Ρούμελης» και να καυχιώνται:
― Να! Αυτός είναι ο λαός μας!...
Αύγουστος 1965"
Στις φωτογραφίες:
1. Η αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των ηρωικών μαχητών που έπεσαν στην μάχη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Δαδιού.
2. Το μνήμα του Λουκά Σ. Κουγιάτσου στο κοιμητήριο Δαδιού.
...σε ανάμνηση της μάχης και των αγώνων του λαού... γράφει ο αντάρτης του Αρχηγείου Παρνασσίδας Λ. Πολύμερος προς τον Νικηφόρο για το βιβλίο του...
ΛΟΥΚΑΣ ΠΟΛΥΜΕΡΟΣ (αντάρτης στο Αρχηγείο Παρνασσίδας)
"...Με πόνο και με συντριβή θα αντιπαρέλθω την έκφραση του τι αισθάνθηκα διαβάζοντας το Νικηφόρο. Δε θα σταθώ περήφανα, όπως τότε, στο μέσο της φάλαγγας που κατέβαινε νικηφόρα τις ρεματιές του Παρνασσού κι αντιβούιζαν τα φαράγγια από τα θούριά μας.
Βουλώνω τ’ αυτιά μου, σήμερα, στη μυριόστομη ιαχή «αέρα!», όταν σαρώναμε – δεκαοχτάχρονα παλληκαράκια – τις φασιστικές φάλαγγες στις δημοσιές και τινάζαμε στον αέρα – ζωντανά πυροτεχνήματα – τις γερμανικές αμαξοστοιχίες στις τρατσιέρες του Δαδιού.
Όσο, όμως, κι αν βουλώνεις τ’ αυτιά σου, όσο κι αν κλείνεις ερμητικά την ψυχή σου στο φως της αναθύμησης, δεν θα μπορέσεις να κλείσεις ποτέ τις βρύσες των ματιών σου... τέτοιες ώρες...
Τότε είμασταν οι αητοί...
Τώρα γινήκαμε το «πεζοδρόμιο»...
Όσο υπάρχουν άνθρωποι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, ας μεταδίδουν σαν θεία κοινωνία αυτά που ιστορούνται, αυτά που γίνηκαν.
Το έργο του Νικηφόρου είναι η μοναδική, η δίκαιη, η πηγαία διήγηση... Είναι παμμέγιστη η συμβολή στην Ιστορία του Νικηφόρου.
Με λεβεντιά, με περηφάνεια, με καμάρι, μπορούν οι γενηές που έρχονται πίσω από μας, να δείχνουν τον «Αντάρτη στα βουνά της Ρούμελης» και να καυχιώνται:
― Να! Αυτός είναι ο λαός μας!...
Αύγουστος 1965"
Στις φωτογραφίες:
1. Η αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των ηρωικών μαχητών που έπεσαν στην μάχη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Δαδιού.
2. Το μνήμα του Λουκά Σ. Κουγιάτσου στο κοιμητήριο Δαδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.