Iερά Μονή Δαδιού "Παναγία η Γαυριώτισσα"
Το παρεκκλήσι της Μονής εορτάζει την 6η Αυγούστου, ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ.
Σε μικρή απόσταση από την Αμφίκλεια γύρω στα 5 χιλιόμετρα σε μια ιδιαίτερα ειδυλλιακή περιοχή με πεύκα, γαύρους και ποικιλία θάμνων, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας.
Η μοίρα του τόπου μας και των ανθρώπων του είναι άρρηκτα δεμένη μαζί του. Καταφύγιο και ορμητήριο σε δύσκολες εθνικές ώρες, προσκύνημα επισκεπτών, τόπος χαράς και προσευχής και άλλοτε παράκλησης σε δύσκολες προσωπικές ώρες, αλλά και σε θεομηνίες.
Κτίσμα του 18ου μ.Χ. αιώνα ανακαινισμένο το 1776 με βεβηλώσεις επί Τουρκοκρατίας και φθορές λόγω του υγρού κλίματος σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή.
Η εκκλησία μεταβυζαντινού ελλ. τύπου με νάρθηκα, τρίκλιτη με τετράγωνο τρούλο και φθαρμένη εικονογράφηση είναι μνημείο μεγάλης αξίας.
Ιερά λείψανα, σπάνια ιερά βιβλία και κειμήλια με σπουδαιότερο τη χρυσοποίκιλτη εικόνα της Παναγίας, ένθρονης με το μικρό Χριστό αγκαλιά φυλάσσονται στη μονή. Σημαντικό επίσης κειμήλιο είναι και το σιγγίλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ γραμμένο το 1798 που αναφέρεται στα προνόμια που απολάμβανε το μοναστήρι από τον Πατριάρχη σαν σταυροπηγιακό που ήταν ανεξάρτητο από τον τοπικό Επίσκοπο.
Επί Τουρκοκρατίας έπαιξε και εθνικό ρόλο, αλλά και στα νεότερα χρόνια της κατοχής ήταν το κρησφύγετο και το στήριγμα υλικό και πνευματικό για τους δοκιμαζόμενους Δαδιώτες.
Ζωγραφιά μες στην καταπράσινη φύση το μοναστήρι, σαν κομμάτι τ’ ουρανού πεσμένο στη γη.
Σύνδεσμος Αμφικλειέων [Δαδιωτών]
Το παρεκκλήσι της Μονής εορτάζει την 6η Αυγούστου, ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ.
Σε μικρή απόσταση από την Αμφίκλεια γύρω στα 5 χιλιόμετρα σε μια ιδιαίτερα ειδυλλιακή περιοχή με πεύκα, γαύρους και ποικιλία θάμνων, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας.
Η μοίρα του τόπου μας και των ανθρώπων του είναι άρρηκτα δεμένη μαζί του. Καταφύγιο και ορμητήριο σε δύσκολες εθνικές ώρες, προσκύνημα επισκεπτών, τόπος χαράς και προσευχής και άλλοτε παράκλησης σε δύσκολες προσωπικές ώρες, αλλά και σε θεομηνίες.
Κτίσμα του 18ου μ.Χ. αιώνα ανακαινισμένο το 1776 με βεβηλώσεις επί Τουρκοκρατίας και φθορές λόγω του υγρού κλίματος σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή.
Η εκκλησία μεταβυζαντινού ελλ. τύπου με νάρθηκα, τρίκλιτη με τετράγωνο τρούλο και φθαρμένη εικονογράφηση είναι μνημείο μεγάλης αξίας.
Ιερά λείψανα, σπάνια ιερά βιβλία και κειμήλια με σπουδαιότερο τη χρυσοποίκιλτη εικόνα της Παναγίας, ένθρονης με το μικρό Χριστό αγκαλιά φυλάσσονται στη μονή. Σημαντικό επίσης κειμήλιο είναι και το σιγγίλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ γραμμένο το 1798 που αναφέρεται στα προνόμια που απολάμβανε το μοναστήρι από τον Πατριάρχη σαν σταυροπηγιακό που ήταν ανεξάρτητο από τον τοπικό Επίσκοπο.
Επί Τουρκοκρατίας έπαιξε και εθνικό ρόλο, αλλά και στα νεότερα χρόνια της κατοχής ήταν το κρησφύγετο και το στήριγμα υλικό και πνευματικό για τους δοκιμαζόμενους Δαδιώτες.
Ζωγραφιά μες στην καταπράσινη φύση το μοναστήρι, σαν κομμάτι τ’ ουρανού πεσμένο στη γη.
Σύνδεσμος Αμφικλειέων [Δαδιωτών]
Φωτοστιγμιότυπα από τον φετινό εορτασμό (Δ Ι Καλπύρης)
Δείτε περισσότερες φωτογραφιες εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.