Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

Επιστολή αναγνώστη: "Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης"

                              ΓΕΡΩΝ  ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ  ΛΑΖΑΡΗΣ
                          Ο  Πνευματικός της Ιεράς Μονής Δαδίου
                                                                         
          Αγαπητοί  συμπολίτες                                 30-11-2019
          Κυρία Δήμαρχε ,  κυρίες  κύριοι  Δημοτικοί  και  Τοπικοί σύμβουλοι  της  Αμφίκλειας
         Συμπληρώνονται  εφέτος  ( Από 1 / 12  / 06 )  δεκατρία  χρόνια  απ` την    κοίμηση  του  αειμνήστου  Γέροντος  της  Μονής  Αμφικλείας  Αρχιμανδρίτου   Αμβροσίου  Λάζαρη
(ιερομονάχου).
        Το μνημόσυνό  του  τελέστηκε  για μια ακόμη χρονιά χθες Σάββατο 30 / 11 / 19  στο  Μοναστήρι  με  την παρουσία του νέου μας Μητροπολίτη, ιερέων και αδελφών μοναχών, πολλών πνευματικών παιδιών του αειμνήστου  Γέροντα και αρκετών ανθρώπων που έχουν στο μυαλό  στην καρδία και στην ψυχή τους ακόμα ζωντανή την ανάμνηση του και τις ευεργεσίες του.
        Ο  αλησμόνητος και  χαρισματικός προορατικός Γέροντας Αμβρόσιος που είχε καταγωγή απ` τη Λευκάδα και είχε γεννηθεί το 1912, υπήρξε κτήτορας ( και ο ίδιος ) της νέας ανακαινισμένης σήμερα ( μάλιστα  δις εκ  θεμελίων  σχεδόν )  και  λειτουργούσας συνεχώς  και αδιαλείπτως Μονής Δαδίου. ( Μαζί με τις  μακαριστές  καθηγούμενες μοναχές : Παρθενία , Γαλήνη , Νεκταρία  και την  αρωγή  βέβαια ολόκληρης , διαχρονικά, της αδελφότητας επιτέλεσαν το δύσκολο , δαπανηρό και μακροχρόνιο αυτό έργο).
       Μεγάλο  όμως  πράγματι και το πνευματικό, φιλανθρωπικό - αγαθοεργό , το παραινετικό, συμβουλευτικό  και   παρηγορητικό  έργο  τού  αειμνήστου  Γέροντος ο οποίος εκοιμήθη  το 2006 σε ηλικία 94 ετών .
        Η πνευματικότητα και το έργο αυτό , ήταν που τον  έκαναν  γνωστό  όχι  μόνο τοπικά, όχι μόνο  Πανελλήνια  αλλά  και  πέραν των  συνόρων  της  πατρίδος ( χωρίς  καμιά υπερβολή  ), σε  Έλληνες  αλλά   και  σε   αλλοεθνείς  ορθοδόξους  πολλών  σημείων  της γης  και  χάριν του  οποίου  όχι   μονάχα η  Μονή μας « ΠΑΝΑΓΙΑ   ΓΑΥΡΙΩΤΙΣΣΑ »  αλλά   και  η  ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ ,  έγιναν  περισσότερο  γνωστές   λόγω της σχετικής φήμης και των  εκατοντάδων  επισκεπτών από κάθε τόπο  που ζητούσαν να τον δουν  να τον γνωρίσουν  να του μιλήσουν , να πάρουν την ευχή και ν` ακούσουν τη διδαχή του και τον παρηγορητικό του λόγο.
        Έτσι κι αλλιώς είναι ζωντανή και λυτρωτική  η πίστη μας , είναι αθλοφόρα η  Ορθοδοξία μας. Είναι παραμυθία ο Ευαγγελικός λόγος της, έτσι κι όπως πολλές φόρες από φωτισμένους Γέροντες σαν τον μακαριστό Αμβρόσιο  φτάνει στα αυτιά και στις ψυχές για να ζεστάνει τις πονεμένες  κι απελπισμένες  ζωές των ανθρώπων.
        Μάρτυρες του  πλήθους  των  επισκεπτών και της αγάπης τους  που  δεχόταν  ο  Γέροντας είμαστε  νομίζω  λίγο ως  πολύ  όλοι  μας  .
         Η   Χάρις του  Κυρίου  που  ενέπνεε  το  λόγο  και  καθοδηγούσε το έργο του,   τον  κατέστησαν πανάξιο σεβασμού   και  πολύτιμο  συμπαραστάτη , παρηγορητή και  οδοδείκτη  στη ζωή πολλών συνανθρώπων  μας.  Όχι  μόνο  της  θρησκευτικής  ή  θρησκευόμενης  κοινότητος , αλλά  και  πάρα πολλών  απλών  λα΄ι΄κ,ών  και   κυρίως  μάλιστα  αυτών !!!.
        Είναι  πολλοί  εκείνοι  που  μαρτυρούν  μέχρι  και  σήμερα  τη  Χάρη  που   δέχθηκαν  και  βίωσαν οι  ίδιο είτε οι οικογένειες τους,  με  τις  μεσιτείες  του  Γέροντα  κι απ` τη  δύναμη  της  βαθιάς  του  πίστης  και  της  μεγάλης  ταπείνωσής του .

        Επιτρέψτε μου  παρακαλώ, ταπεινά  να «μαρτυρήσω»  κι  εγώ  ως  ένας  εξ`  αυτών.  Βιωματικός  δωρεοδόχος  παραμυθίας και εξ ύψους βοηθείας  και   ευεργεσίας  χάρις του Γέροντος . Κι εγώ και η Μητέρα μου ….
        Στη μνήμη  αυτού του σπουδαίου και εκλεκτού  πνευματικού  Γέροντα ,   κυκλοφόρησαν  ήδη απ` το 2009  δυο  εκδόσεις ,  η  πρώτη   μικρή   βιογραφική  και  η  δεύτερη  πολυσέλιδο πόνημα  για την ζωή, το έργο, τους παραινετικούς του λόγους  αλλά  και τις εμπειρίες  τρίτων απ` την σχέση  τους  με  τον πατέρα Αμβρόσιο  κλπ.  Σημαντικό και  καλογραμμένο  αυτό το βιβλίο,  σε πολύ ωραία και ακριβή έκδοση,  απ` τον γνωστό φιλόλογο-ψυχολόγο καθηγητή  κύριο Λεβέντη  Μιχάλη, βρίσκεται  ήδη στην τρίτη του έκδοση  πιο εμπλουτισμένη  και πληρέστερη τώρα γύρω απ` τη ζωή  και την προσωπικότητα του μακαριστού γέροντος Αμβροσίου .   
       Θυμίζω, πως λίγο μετά την κοίμηση εν Κυρίω  του αειμνήστου Γέροντος έγιναν  πάμπολλα  αφιερώματα  σε  όλους τους  ραδιοφωνικούς  εκκλησιαστικούς σταθμούς. Στα  κρατικά  ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις ΝΕΤ,  ΕΤ1,  ΕΤ3,  και σε   πολλούς  άλλους τοπικούς ραδιοφωνικούς και  τηλεοπτικούς σταθμούς  της χώρας.  Στη φωνή της Αμερικής επίσης και παντού στα ραδιόφωνα της διασποράς, καθώς και πλήθος  αφιερώματα έγιναν σε  όλες τις εν Ελλάδι  Μητροπόλεις,. Ενδείξεις  όλα  τούτα  της   σημαντικότατης απήχησης της προσωπικότητάς του, της αφιερωματικής πνευματικής του ζωής  και του Θεάρεστου  έργου του.
       Αφορμής  δοθείσης απ` το φετινό δεκατοτρίτο απ` την  κοίμησή του μνημόσυνο   που έγινε εχθές ,  θα ήθελα  να ξανά-προτείνω και με κάθε σεβασμό  να ζητήσω απ` το τοπικό μας Συμβούλιο, εις  ΜΝΗΜΗΝ  του μακαριστού Γέροντος  και  εις ένδειξη ΤΙΜΗΣ  να προχωρήσουν  σε  απόφαση  ονομασίας μιας  οδού  με  το όνομά του.     Πιστεύοντας  πως  αυτό θα αποτελεί  όχι  μόνο μια ευλογία για τον τόπο μας , αλλά και μια  μικρή  και  οφειλόμενη όμως  αναγνώριση  τόσο στην σημαντικότατη συμβολή του στη διατήρηση και εκ  θεμελίων ανακαίνιση του Μοναστηρίου μας που σε παντοτινή ευλογία του τόπου μας τόσες  εκατοντάδες χρόνια βρίσκεται εκεί ριζωμένο πάνω ακριβώς απ` τα σπίτια μας , τα κεφάλια μας και τις ζωές μας , όσο και του Ορθοδόξου πνευματικού του έργου  και της εν Χριστώ  ζωής του.         
        Η  παρουσία  του  Γέροντα Αμβροσίου για πενήντα (50) και  πλέον  χρόνια  στο  Μοναστήρι  του  Δαδιού  ως ιερέας και πνευματικός του. Η ταύτισή του με την αναγέννηση, την ύπαρξη και την συνέχειά του καθώς βεβαίως και την σύγχρονη σημερινή  κτηριακή υποδομή και κατάστασή του.  Η  μεγάλη  Θεοφιλία  του,  το   πνευματικό  ποιμαντικό και όχι  μόνο  έργο του που  περιγράφονται στις  συγκλονιστικές προσωπικές μαρτυρίες  τόσων  πολλών  ανθρώπων και τα συνοδεύουν  η  αποδοχή  και η φήμη της Χάρης του, επιβάλουν  νομίζω μια τέτοια πράξη τιμής και  θύμησης  απ` τις επίσημες  Τοπικές και Δημοτικές μας Αρχές  ως αναγνώριση  τιμής αλλά  και ευλογία όπως είπαμε. 
        Άλλωστε  τόσους και τόσους σημαντικούς ή και λιγότερο σημαντικούς, τιμήσαμε με τον ίδιο τρόπο.
        Γνωστό  βέβαια το «ουδείς  προφήτης  στον τόπο  του », ή το « λίγοι τιμώνται στον τόπο τους» ( γιατί τι άλλο θα μπορούσε να ήταν για τον Αμβρόσιο ο τόπος μας, μετά από 55 ολόκληρα χρόνια παραμονής προσφοράς και μοναστικού βίου) .     Θέλω   όμως  να  πιστεύω ,  πως  δεν  θα  ‘διαιωνίσουμε’  και  εμείς τα σχετικά τούτα ρηθέντα περί της αγνωμοσύνης .
        Συνοψίζοντας προτείνω:   .
        α )  Την  ονομασία  της οδού  που  οδηγεί  προς το  Μοναστήρι και  τον Παρνασσό,  δηλαδή  από τη  στροφή  Γ. Μανίκα – Β.  Αγγέλη  μέχρι  το γεφυράκι      (το κομμάτι αυτό του δρόμου που βρίσκεται ήδη εντός του  νέου  σχεδίου πόλεως )  και  από  εκεί  κ` επάνω  μέχρι  την Μονή  Γαυριώτισσας ,  ή εναλλακτικά, την περιφερειακή  οδό  πάνω  από  το  χωριό  δηλαδή  προς τον Άγιο  Δημήτριο κλπ.,  σε  «  Αμβροσίου  Λάζαρη  Γέροντος Μονής Δαδίου »,   ή   « Ιερομονάχου Αμβροσίου  Λάζαρη » .
       β )  Την  αγορά  εκ  μέρους  του  Δήμου και της Κοινότητας Αμφίκλειας , ορισμένων   βιβλίων  στη   μνήμη του  Γέροντα και τη  χρησιμοποίηση τους  ως  δώρα  αντί  άλλων, σε  συγκεκριμένες  περιστάσεις .
Και  έτσι με  τον  τρόπο αυτό  και  με ελάχιστη  οικονομική  επιβάρυνση θα συμβάλουμε ,  όπως και πρέπει , στην αποπεράτωση του εκθετηρίου-πωλητηρίου χειροτεχνημάτων των αδελφών που δημιουργείται εδώ και λίγο καιρό τώρα στη Μονή και σκοπό  έχει την εξεύρεση απολύτως απαραίτητων πόρων  για την συντήρηση του Μοναστηριού μας και της κοινοβιακής αδελφότητας. Καθώς  και την ολοκλήρωση του ανακαινιστικού έργου της Μονής το οποίο συνεχίζεται και για το οποίο ακόμη οι αδελφές ηρωικά πασχίζουν και αγωνίζονται . ( Ο  συγγραφέας  κύριος Μ. Λεβέντης  και  ο εκδοτικός οίκος  διαθέτουν  το  σύνολο  των  εισπράξεων απ` τις πωλήσεις των βιβλίων υπέρ  της Μονής Δαδίου  ) .
     γ)  Ανάλογη ενέργεια αγοράς λίγων έστω βιβλίων προς χρήση δώρων ή ότι άλλο , θα ήθελα να προτείνω αν μου επιτρέπετε  και στους τοπικούς πολιτιστικούς κλπ συλλόγους  καθώς  και στο σύλλογο Δαδιωτών της Αθήνας , όπως βέβαια και σε κάθε Δαδιώτη και κάθε περίοικο που νοιώθει το ιστορικό Μοναστηράκι μας ως ιερό κομμάτι  του τόπου μας. Που το θεωρεί  ευλογία για την ευρύτερη περιοχή μας το ευλαβείται  και θέλει  να βοηθήσει στη συντήρησή του την επιβίωσή του  και τη συνέχειά του στο χρόνο .
        Οι αδελφές της ιεράς Μονής κάνουν ότι περισσότερο μπορούν και παραπάνω. Το πράττουν ηρωικά και παραδειγματικά.
        Η Παναγιά μας μεριμνά  και φροντίζει .  Ας  βοηθήσουμε και εμείς όμως συμπατριώτες  και ας είναι ευλογημένη  ετούτη η απόφασή μας .
        Μέρες  Χριστουγέννων  που έρχονται, ας βάλουμε στην καρδιά και στο μυαλό μας  αγάπη και ας δείξουμε  διάθεση  προσφοράς .

ΥΓ.  Εάν  επιθυμείτε να δείτε και να ακούσετε τον Γέροντα σε μια ολιγόλεπτη συνέντευξη  πατήστε παρακαλω πάνω στον παρακάτω σύνδεσμο  και ανοίξτε την υπερσύνδεση .
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης της Ι.Μ. Δαδίου    

                                                     Το  σεβασμό  μου
                                            ΘΑΝΑΣΗΣ   ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"

Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.