Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Ποιήματα του κ. Ανδρέα Δαβουρλή (αναγνώστη του blog Amfiklia)

Σας αποστέλλω ποιήματα μου από την ποιητική μου συλλογή
"Ελεύθεροι λογισμοί" που εκδόθηκαν στην Αθήνα τον Νοέμβρη του 2017.
Ο Ανδρέας Δαβουρλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ασυρματιστής, στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ). Είναι απόστρατος Αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος. Στις γραφές του, διακρίνει κανείς την αγάπη του για τη θάλασσα, τον άνθρωπο και τον έρωτα. Η επαφή του με τους Ναυτικούς και το υγρό στοιχείο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ποιητική του έκφραση.
Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί κατ' επανάληψη σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μεταδοθεί από διαδικτυακά ραδιόφωνα.
Επιλεγμένες γραφές του ακούστηκαν στις Ποιητικές βραδιές στην Αίγινα, τα καλοκαίρια 2017 και 2018.
Συμμετείχε στο 2ο Πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό, της Βιβλιοθήκης Σπάρτου Αιτωλοακαρνανίας, όπου απέσπασε τη 4η θέση.
Το Νοέμβρη του 2017 εκδόθηκε η πρώτη του Ποιητική συλλογή "Ελεύθεροι λογισμοί", από το Καλλιτεχνικό σωματείο Έλευσις Υδράνη.
Τιμήθηκε από την Ε.Ε.Φ (Ένωση Ελλήνων Φυσικών) ο ίδιος και το βιβλίο του σε ιδιαίτερη εκδήλωση.
Στον 8ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδος) το ποίημα του "Για την Κύπρο"  έλαβε
το Γ' βραβείο. Επίσης έλαβε το βραβείο Βιβλίο της χρονιάς 2017, για τη ποιητική του συλλογή "Ελεύθεροι λογισμοί".
Σας ευχαριστώ πολύ για την άμεση ανταπόκριση.
Με εκτίμηση
'Ανδρεας Δαβουρλής

Πεφταστέρια
Μια χούφτα πεφταστέρια
φλεγόμενα…
κι ένας κόμπος δάκρυ καύσιμο,
τρείς η ώρα το πρωί
κι  η νύχτα λαμπάδιασε!

~~~~~~

Κερί που λιώνει
Τολμώ! κρατώ ενα κερί αναμένο στη χούφτα μου’
λιώνει στα χέρια μου...
Καθώς αλλάζει η σύσταση του
ανταμώνεται  με το δέρμα μου ...
επώδυνη ένωση, πρωτόγνωρη αίσθηση
καυτή αύρα αφόρητη.
Κάνει την ανάσα μου γρήγορη
τα δευτερόλεπτα εφιαλτικά’
οι χτύποι της καρδιάς
-ακανόνιστοι- σπάνε το φράγμα.
Ο χρόνος περνά, γίνομαι  ένα μαζί του
ο αφόρητος πόνος συνήθεια,
σαν τα βάσανα του κόσμου
τις στερήσεις, τη φτώχεια του...
Σκέφτομαι κι αναρωτιέμαι
πώς αντέχει ο φτωχός και πορεύεται;
Συνηθίζει μαθαίνει στο πόνο
στη στέρηση, στο άδικο
μαθαίνουν και τα παιδιά του και σωπαίνουν!
Τραγικό σαν ιδέα
δεν πονάω καθόλου,
έγινα εγώ ο ίδιος πόνος.
Εξαιρετικά  τραγική διαπίστωση!
~~~~~~~~

Η αθάνατη
Μάζεψα μια αγκαλιά
ξερά λουλούδια,
αν αναστηθεί έστω ένα...
θα το καρφώσω στα μαλλιά σου
να γίνεις αθάνατη!
έτσι που, όταν ο έρωτας
μας παίρνει απ το χέρι
νάρχονται όλοι οι θεοί
και να μας προσκυνάνε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"

Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.