Αφιερωμένο στα μανιταρόπαιδα και στην Αθηνά Δασκάλα
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeeCGJEQmcqlVK4zuRspnOYH-bYlz5U9pl4Xj0ZEdkoKzWF6eqfxcBoTEhipH-E8HTqAwtfNWe0nPcJABdneq5PVhXhudOUsu-f8ouPAaot6fnGW7BGY5KY1R5OWoqPhTECczlnRMVRwu2/s200/2014.11.22+064.jpg)
© Σκουρολολιάκου Μαρία
Πηγή
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeeCGJEQmcqlVK4zuRspnOYH-bYlz5U9pl4Xj0ZEdkoKzWF6eqfxcBoTEhipH-E8HTqAwtfNWe0nPcJABdneq5PVhXhudOUsu-f8ouPAaot6fnGW7BGY5KY1R5OWoqPhTECczlnRMVRwu2/s200/2014.11.22+064.jpg)
Ένα παράθυρο με φως ανοίγει.
Μπαίνει δειλά στο γκρίζο το δωμάτιο
αναμερίζει τα θολά τα πρόσωπα
και ηχεί αθωότητα λυσίκομη στους τοίχους .
Στους τοίχους που κρεμιούνται κέρματα
μιας άλλης πίστης με παραλλαγή
και ξαφνικά ένας κήπος τα σκεπάζει
με μάτια τρυφερά , με χέρια που έπλασαν
πίνακες και στιχάκια μυρωμένο δάσος.
Δάσος παιδιά και μανιτάρια όλο χρώματα.
Κι ανθίζει ο χρόνος των ανθρώπων μια στιγμή.
Μην κλείσεις τούτο το παράθυρο.
Μπορείς να μείνεις μέσα σου παιδί;
Μπορείς σ’ αυτό το φως να επιστρέψεις ;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.