Μανιταρόπαιδα από την Μαρία Σκουρολιάκου

 Αφιερωμένο στα μανιταρόπαιδα  και στην  Αθηνά Δασκάλα

Ένα παράθυρο  με φως  ανοίγει.

Μπαίνει  δειλά  στο γκρίζο το δωμάτιο

αναμερίζει τα θολά τα πρόσωπα

και ηχεί αθωότητα λυσίκομη  στους τοίχους .

Στους τοίχους  που κρεμιούνται κέρματα

μιας άλλης πίστης  με παραλλαγή

και ξαφνικά  ένας κήπος  τα σκεπάζει

με μάτια τρυφερά , με χέρια που έπλασαν

πίνακες  και στιχάκια  μυρωμένο δάσος.

Δάσος  παιδιά και μανιτάρια  όλο χρώματα.

Κι ανθίζει ο χρόνος των ανθρώπων μια στιγμή.

Μην κλείσεις τούτο το παράθυρο.

Μπορείς να μείνεις  μέσα σου  παιδί;

Μπορείς  σ’ αυτό το  φως  να επιστρέψεις ;

© Σκουρολολιάκου Μαρία

Πηγή