Στη βορειοανατολική πλαγιά του Παρνασσού απλώνεται η Οφιτεία και Αμφίκαια του Ηροδότου, η Αμφίκλεια του Παυσανία, ονομασία που σημαίνει σπουδαία δοξασμένη πόλη. Πήρε την ονομασία Δαδί ή Δαδίον από τους χρόνους της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα (1204-1414) και κατόπιν, ενώ Αμφίκλεια καλείται ξανά μετά το 1915.
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας, (από τό δένδρο γαύρος πιθανώς), βρίσκεται έξω από την πόλη της Αμφίκλειας, σε υψόμετρο 800 μ.χωμένο σε πυκνό δάσος από πεύκα, κέδρα, βελανιδιές και γαύρους. Το Μοναστήρι ήταν ανδρικό στο παρελθόν, όμως από το 1954 μετατράπηκε σε γυναικείο και δόθηκε νέα πνοή πνευματική, φιλανθρωπική, δημιουργική. Πρώτη Ηγουμένη υπήρξε η Μοναχή Παρθενία Τσαγκρώνη. Στη μεγάλη αυλή υψώνεται το Καθολικό.
Γύρω από τον Ιερό Ναό βρίσκονται σε δύο επίπεδα οι κοινόχρηστοι χώροι, η τραπεζαρία των Μοναχών και των ξένων, το παρεκκλήσι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που κάηκε το 1956 και ανακαινίστηκε ένα χρόνο αργότερα, ο ξενώνας και το Δεσποτικό. Το όλο αυτό συγκρότημα έχει την κλασική μορφή των Μοναστηριών με κέντρο το Καθολικό και γύρω τα διάφορα κτίσματα, όπως οι πύργοι των μεσαιωνικών χρόνων.
Έχει θαυμάσιες τοιχογραφίες όχι όμως καλά διατηρημένες. Τό έτος 1756 αγιογραφήθηκε καί ανακαινίσθηκε ο ναός όπως μαρτυρεί εντοιχισμένη επιγραφή:
"Ανηγέρθη τό παρόν κτίριον επί έτους 1755, Σεπτεμβρίου 22 ηγουμενεύοντος Ζωσιμά ιερομονάχου, διά χειρός μαστρο Ιωάννου του Ζαγοριάδου 1755".
Επίσης μιά άλλη επιγραφή άνωθεν της θύρας του προνάου μας πληροφορεί ότι:
"Ιστορήθη ο παρών θείος καί ιερώτατος ναός της θείας καί Ιεράς Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου διά συνδρομής καί δαπάνης του πανοσιωτάτου αγίου καθηγουμένου κυρίου Γιναδίου επί αρχιερατείας του θεοφιλεστάτου κυρίου Θεοκλήτου, ιερατευόντων δέ Παρθενίου, Ραφαήλ, Γαλατίου, Νεκταρίου, Ανθίμου των ιερέων".
Κατ΄ αναλογία από άλλη επιγραφή εξάγεται ότι ιστορήθηκε ο Ναός τό ίδιο περίπου έτος 1755.
Τό τέμπλο είναι του 1838, η αγιογράφηση του τρούλλου τό 1848. Η μονή γνώρισε πολλές καταστροφές κατά τή διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821 καί η συμβολή της σ΄ αυτή ήταν σημαντική. Απετέλεσε κέντρο δράσεως τόσο του Αθανασίου Διάκου, όσο καί του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Τό 1836 καί τό 1848 ανακαινίσθηκε. Υπέστη νέες φθορές κατά τήν περίοδο της κατοχής. Τό 1956 πάλι κάηκε. Τό 1957 ανακατασκευάσθηκε καί μετατράπηκε σέ γυναικείο Μοναστήρι. Πολλά τά φυλασσόμενα κειμήλια. Ξεχωρίζει ένα σιγγίλιο του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄. Αντιμήνσιο μέ Ελληνικά καί Σλαυϊκά γράμματα του έτους 1717, Λειψανοθήκες των ετών 1815 καί 1870 κ.α.
Στα κτίσματα παρατηρούνται εντοιχισμένα, ενσωματωμένα και αποδεκτά κάποια απομεινάρια της αρχαιότητας, όπως ένα μεγάλο μαρμάρινο ανθέμιο κάτω από το Δεσποτικό, ένα μικρότερο ανθέμιο πλάι στα τελευταία σκαλοπάτια της σκάλας που οδηγεί στην αυλή ή μια επιγραφή εντοιχισμένη στον τοίχο του Πρόναου εξωτερικά.
Ο Ιερός Ναός του Μοναστηριού είναι αφιερωμένος στην Παναγία Γαυριώτισσα και εορτάζει την 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού του Γενεσίου της Θεοτόκου. Την ημέρα αυτή στο παρελθόν γινόταν μεγάλο πανηγύρι στο Μοναστήρι και στο Δαδί, που διαρκούσε 5-6 ημέρες. Με το Νέο Ημερολόγιο (1924) αυτό το πανηγύρι μεταφέρθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου και έκτοτε γίνεται στην Αμφίκλεια, ενώ το μεγάλο πανηγύρι στο Μοναστήρι γίνεται στις 6 Αυγούστου, ημέρα εορτασμού του παρεκκλησίου του.
Υπεύθυνη: Μοναχή Νεκταρία (μον. 2)
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2234022203
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.