Είπαμε καλημέρα στο φθινόπωρο ,όμως τούτα τα σύννεφα δεν είναι του Σεπτέμβρη .
Είναι σκιές παιδιών που πέταξαν
στις γειτονιές του ουρανού , λησμονημένα .
Γράφω εκατό φορές τη λέξη ''ελπίδα''
για να ξορκίσω τα συντεταγμένα ''ναι'' των παραισθήσεων .
Κι απ΄την καρδιά κόβω μια φέτα προσευχή
για των ανθρώπων τις στιγμές τις σταυρωμένες .
Εκεί που δεν φυσάει καλοκαίρι.
Στους τόπους που η έρημος βρυχάται..
© Σκουρολιάκου Μαρία
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας. "blog AMFIKLIA"
Το σχόλιό σας θα δημοσιευτεί μετά από έλεγχο.
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες.
Σχόλια με υβριστικό, συκοφαντικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται άμεσα.
To "blog AMFIKLIA" δεν υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.